1. Pokora
Pokora to nie jest myślenie gorzej o sobie, ale to myślenie o sobie mniej – powiedział Gilbert K. Chesterton (“Humility is not thinking less of yourself, but thinking about yourself less.” – do ang wersji, oryginał), brytyjski teolog, filozof i pisarz. Te słowa są dobrym komentarzem do dzisiejszej ewangelii.
2. Słowa Klucze
Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W języku greckim słowo pokora (tapeinofrosyne) pochodzi od przymiotnika tapeinos, który oznacza „być niskim”. U Greków pokorę kojarzono ze słabością. W Biblii pokora jest cechą Boga. Przykładem jest Jezus i Jego uczniowie. „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem (tapeinos te kardia), a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” – mówi Jezus w Ewangelii św. Mateusza.
Reklama
„Pokora i delikatność nie są cnotami słabych, lecz mocnych, którzy nie potrzebują źle traktować innych, aby czuć się ważnymi” – podkreśla Papież Franciszek.
W wielu miejscach Pisma Świętego Pan Bóg pochwala postawę pokory. W dzisiejszym pierwszym czytaniu z Księgi Mądrości Syracha są słowa bardzo zbliżone do Ewangelii: „Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana”. W słynnym Magnificat Maryja mówi, że Bóg strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. A w Liście św. Jakuba czytamy: „Uniżcie się̨ przed Panem, a wywyższy was”.
To, co Bóg zapowiada, wypełnia w praktyce. Wystarczy popatrzeć na życiorysy pokornych ludzi, który stali się wielkimi i do dziś są przykładem tego, że Bóg wywyższa pokornych: Mojżesz, Dawid, Apostołowie, Maryja i wielu innych, także w naszych czasach.
3. Dziś
Pycha z nieba spycha – mówiła moja babcia. I miała rację. Co więcej pycha nie tylko z nieba spycha, ale także z wielu innych miejsc.
